Relatietherapie richt zich op interacties tussen twee of meerdere personen. In deze vorm van psychotherapie houdt de therapeut rekening met het individu en hij richt zich op verbetering van de relatie (relatie is cliënt). Een relatietherapie kan ook individueel verlopen – de ander is dan imaginair aanwezig.

Relatietherapie doelt op elke mogelijke relatie: partnerrelatie, maar ook ouder-kindrelatie, broers-zussenrelatie, grootouder-kleinkindrelatie, vriendenrelatie etc. Er kunnen problemen zijn met schoonfamilie, buren, collega’s, instanties etc. In de relatietherapie richt ik me op de behandeling van personen die 18 jaar en ouder zijn.

De ervaring leert dat de drempel om in  relatietherapie te gaan nog groter is dan in de individuele therapie – men voelt zich “uitgekleed”, want het is niet vanzelfsprekend om met een derde over intieme problemen in de relatie te spreken. In de relatietherapie gaat het om het aanleren van een “en-en” en om het afleren van wie gelijk heeft. Een relatietherapie kan, naast het zoeken naar oplossingen, ook een boost aan inspiratie, kracht en levensenergie geven. Een intieme relatie kan de emotionele wonden van vroeger helen.

In de relatietherapie kan gebruik gemaakt worden van kortdurende interventies gericht op verbetering van de communicatie. Er kan ook gebruik worden gemaakt van interventies gericht op het verkrijgen van inzicht en het veranderen van het in de loop de jaren ontwikkelde imago van de partner waaraan wij vasthouden. De behandeling kan zich richten op verandering van de taken of posities – een dochter kan leren om in de relatie met haar moeder zich minder als moeder en meer als dochter op te stellen en andersom. In een relatietherapie wordt de vergroting van de relationele krachten ook beoogd – het vergroten van begrip, intimiteit en vertrouwen.