Ook in de individuele therapie maak ik gebruik van systeemvisie, want niemand is een eiland op zich, maar omgeven door anderen – familie, partner, kinderen, collega’s.

Gebruik maken van de systeemvisie betekent dat de problemen altijd worden bezien tegen de achtergrond van de wisselwerking met anderen. Ook wordt bekeken wie kan bijdragen aan het oplossen van de problemen, want de communicatie over en weer met de ander kan kracht geven en helpen herstellen. Dat is ook de reden om zoveel mogelijk de belangrijke ander ook in een individuele behandeling  te betrekken.

De term “systeem” duidt op het sociale systeem waar mensen deel van uitmaken. Voor de meeste mensen is het gezin van herkomst het eerste belangrijke sociale systeem. Met onze ouders, broers en zussen hebben we een belangrijke band. Soms ook met grootouders of andere familie. Later staat het eigen gezin meer op de voorgrond: de eigen partner en eventuele kinderen spelen een grote rol in ons leven. Het werk en de vriendenkring zijn andere belangrijke plaatsen waar we mensen ontmoeten en relaties onderhouden.

In vele niet-westerse culturen blijft het belang van de zogenoemde verticale relaties (grootouders, ouders) in het leven van volwassen mensen onveranderd groot. Ook de invloed van de uitgebreide familie en schoonfamilie op het maken van keuzes is groot.

Daarnaast spelen ook grotere sociale systemen ook een rol: het maakt  uit in welke buurt iemand opgroeit en met welke vrienden hij te maken krijgt. Het maakt een verschil of iemand in een autoritair politiek systeem opgroeit of in een vrije democratie. Het maakt een verschil of iemand als een leuke “expat” of als “allochtoon” wordt bekeken. Elke positie die we door de ander bewust of onbewust toebedeeld krijgen doet iets met ons en met onze reacties daarop. Binnen een sociaal systeem beïnvloeden mensen elkaar. Gedachten, gedragingen, gevoelens en verwachtingen ontstaan in wisselwerking met anderen uit onze omgeving.